بالاخره The Hunt
را دیدم. مدت ها بود که در آرشیو فیلم های در انتظار دیده شدن خاک می خورد.
The Hunt فیلمی ست دانمارکی که دیدنش حواسی جمع می خواهد (کلا تصمیم گرفتم وقت کمتری برای
تماشای فیلم های هالیوود بگذارم که عموما تلاش می کنند بن مایه های فکری ضعیفشان
را با تبلیغات و جذابیت های ظاهری و سطحی جبران کنند). فیلم درباره ی مربی
مهدکودکی است که متهم به تجاوز به کودکان می شود. داستان در شهر کوچکی اتفاق می
افتد که با وجود ظاهری مدرن هنوز حضور سنت در آداب و رسومی که از گذشته حفظ کرده
اند احساس می شود.
در روح سنتی این جامعه مردان در ملا عام لخت مادرزاد شنا می
کنند درحالی که، زنی میان سال از تجسم آلت تناسلی مرد وقت انزال بالامی آورد.
مردها بعد خوشگذرانی های شبانه مست به خانه برمی گردند درحالی که زنان در خانه مراقب
بچه ها هستند. در فضای سنتی این جامعه قضاوت عموم جدا از آتوریته دولت حکمرانی و
قدرتمندتر از دادگاه و بی توجه به حقوق شهروندی مجازات می کند.
این ها همه در حالیست که روح مدرن این جامعه دسترسی به عکس و فیلم های پ.و.ر.ن را آسان کرده و در سکوت عمومی به کودکی، معصومیت و آرامش روانی کودکان تجاوز می کند. اما هیچ کس این موارد را تجاوز به حریم فرزندش نمی داند و تا زمانی که حالت فیزیکی به خودش نگرفته واکنش نشان نمی دهد.